ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ


Πήγε κάποτε ένας πιτσιρίκος να αγοράσει ένα σκυλάκι από petshop. Μπαίνει, λοιπόν, στο μαγαζί και ρωτάει τον ιδιοκτήτη:
-Πόσο στοιχίζει ένα κουταβάκι;
-100 ευρώ,του λέει εκείνος. 
-Τι κρίμα, λέει ο μικρός, δεν έχω τόσα χρήματα.
Ψάχνει τις τσέπες του και βλέπει ότι έχει 7,58 ευρώ. 
-Έχω μόνο τόσα, λέει. Μπορώ με αυτά να δω τουλάχιστον τα κουτάβια και να τα χαϊδέψω λιγάκι;
Ο καταστηματάρχης το σκέφτεται λίγο, σφυρίζει, και τα κουτάβια έρχονται τρέχοντας κοντά του. Ένα από τα κουτάβια κούτσαινε λίγο και ήρθε τελευταίο στην παρέα. Μόλις το είδε ο μικρός, είπε:
-Αυτό θέλω να αγοράσω!
-Μα, αυτό είναι κουτσό ξέρεις και δε θα μπορέσει ποτέ να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα, του λέει ο κύριος. Εγώ δε σου συνιστώ να πάρεις αυτό, διάλεξε κανένα άλλο.
-Όχι, λέει ο μικρός, εγώ αυτό θα αγοράσω όταν μαζέψω τα χρήματα.
Αφού με τα πολλά ο καταστηματάρχης βλέπει ότι ο μικρός δεν αλλάζει γνώμη, του λέει: 
-Εντάξει, μπορείς να πάρεις αυτό το κουτάβι δωρεάν, δε θέλω χρήματα.
Έξαλλος ο μικρός τού αποκρίνεται: 
-Όχι, αυτό το κουτάβι αξίζει τα ίδια χρήματα με τα άλλα, έχει την ίδια αξία.
Βγάζει, λοιπόν, τα 7,58 ευρώ που είχε πάνω του, τα δίνει στον κύριο και του λέει: 
-Τα υπόλοιπα θα σου τα δίνω ένα ευρώ την ημέρα, ώσπου να σε ξεχρεώσω.
Ο καταστηματάρχης δεν κατάλαβε την εμμονή του μικρού να αγοράσει ένα κουτσό ζώο και τότε ο μικρός σηκώνει το παντελόνι του και δείχνει το πόδι του που ήταν τεχνητό (πρόσθετο μεταλλικό) και λέει: 
-Δε χρειάζομαι ένα σκύλο να τρέχει γιατί και εγώ δεν μπορώ να τρέξω βλέπετε, και νομίζω ότι ο σκύλος χρειάζεται κάποιον που θα τον καταλαβαίνει!